هشدار: متاسفانه، پیوتی در حال حاضر در خطر انقراض است که نشان‌دهنده یک بحران بزرگ حفاظت زیستی است. کاکتوس‌ها به کندی رشد کرده و بالغ می‌شوند و تقاضا برای پیوت، به ویژه برای اهداف تفریحی و توریستی، فشار زیادی به این گونه آسیب‌پذیر وارد کرده است.
بسیاری از بزرگان بومی که با پیوتی کار می‌کنند درخواست کرده‌اند که پیوتی خارج از کلیساهای بومیان آمریکا، که رسوم مقدس در آنها اجرا می‌شود، استفاده نشود. ما به همین دلایل، به هیچ وجه استفاده از پیوت را تبلیغ نمی‌کنیم و اطلاعات مربوط به این ماده فقط برای اهداف آموزشی ارائه می‌شود. و هدف ما تشویق مصرف این گونه در معرض خطر انقراض نیست. برای کسانی که به سفر با کاکتوس‌های حاوی مسکالین علاقه دارند، سن پدرو (huachuma) تجربه قابل مقایسه‌ای را فراهم می‌دهد و در معرض خطر انقراض هم نیست.
پیوتی چیست؟
پیوتی (Lophophora williamsii) یک گونه کاکتوس بومی جنوب غربی ایالات متحده و مکزیک است. این کاکتوس کوچک است و نزدیک به زمین رشد کرده و “دکمه‌های کروی‌شکل” تولید می‌کند. ماده اولیه روان‌نما در پیوتی، مانند سن پدرو، مسکالین است. به طور سنتی، دکمه‌های پیوت را جویده یا به شکل چای دم می‌کنند.
تجربه پیوتی چگونه است؟
اثرات پیوتی معمولا در عرض 30 دقیقه پس از مصرف ظاهر می‌شود و پس از 2 تا 4 ساعت به اوج خود می‌رسد. علائم فیزیکی که اغلب ناراحت‌کننده هستند شامل تعریق، حالت تهوع، و/یا لرز هستند. مانند سن پدرو، این تجربه اغلب با سرخوشی، حالت عرفانی و افزایش همدلی مشخص می‌شود.
تاریخچه پیوتی
هزاران سال است که پیوتی در فرهنگ‌های بومی و پیش-کلمبیایی برای اهداف عرفانی و معنوی استفاده می‌شود. این نام از یک کلمه آزتک به نام peyotl گرفته شده است. بر اساس قانون آزادی مذهبی سرخپوستان آمریکا، پیوتی یکی از معدود مواد روان‌نما است که در حال حاضر برای استفاده در مراسم در ایالات متحده مجاز است. پیوتی یکی از اولین روان‌نماهایی است که در غرب به ویژه از طریق آثار کارلوس کاستاندا (Carlos Castaneda)، وارد جریان توجه عموم شد. متاسفانه برداشت بیش از حد و استفاده تفریحی باعث شده که این گیاه در خطر انقراض قرار بگیرد.
ایمنی پیوتی
اگرچه تحقیقات طولانی‌مدت روی این ماده محدود است، اما مسکالین (ماده فعال در پیوتی) نسبتا بی‌خطر به نظر می‌رسد. هیچ مرگی به علت اوردوز مسکالین گزارش نشده و و دوز مصرفی کشنده آن هنوز مشخص نشده است.با این حال، این دارو در دوزهای بسیار بالا، عوارض جانبی مانند hyperreflexia، tachycardia، بی‌قراری، سفتی عضلانی، عدم تعادل، تشنج، گشاد شدن مردمک چشم، ترشح زیاد بزاق، افزایش غیر عادی دمای بدن و احساس گزگز را به همراه دارد (2019،Dinis-Oliveir، Pereira، Dias de Silva). به نظر می‌رسد برخی از این عوارض جانبی به طور طبیعی با مسکالین اتفاق می‌افتد.
یک مطالعه، استفاده از این ماده را در مراسم بومیان آمریکایی مورد بررسی قرار داد و هیچ عارضه نامطلوبی پیدا نکرد (Halpern et al¸2005). در پژوهشی که دوزهای بسیار بالای مسکالین به موش‌های آزمایشگاهی داده شد، شواهدی مبنی بر اختلال در حل مسئله و حافظه به دست آمد؛ اما دوزهای موجود در این مطالعه بسیار بیشتر از دوزهای مصرفی مشخص در انسان بود (1999Koupilová, Henrink & Krs,). بین مصرف مسکالین و ناهنجاری‌های جنینی ارتباط وجود دارد. بنابراین زنان باردار یا شیرده باید از مصرف مسکالین اجتناب کنند (2011Meyer,).
افرادی که بیماری قلبی یا فشار خون مزمن دارند، نباید مسکالین مصرف کنند. مسکالین نباید با سایر داروها یا مواد به ویژه داروهای فشار خون بالا، الکل، ترامادول، داروهای تنظیم‌کننده سیستم ایمنی و محرک‌ها (مانند آمفتامین ها یا کوکائین) ترکیب شود. هنگام مصرف مسکالین، همیشه توصیه‌های ایمنی مصرف روان‌نماها از جمله توجه به محیط، ذهن و راهنما را جدی بگیرید.
علم پیوتی
فارماکولوژی
پیوتی حاوی آلکالوئیدهای مختلفی از جمله hordenine، ahaloninidine، tyramine و pellotine است. همه آلکالوئیدها درجاتی از حالات روان‌نما را القا می‌کنند، اما آلکالوئید روان‌نمای اصلی در پیوتی، مسکالین است.
مسکالین دارای ساختار phenethylamine است. به عنوان یک فن‌اتیل‌آمین، شبیه MDMA است، اما در دسته دیگری از تریپتامین‌ها، مانند LSD، DMT و سیلوسایبین قرار می‌گیرد.
با این حال، مانند بسیاری از روان‌نماها، مسکالین روی سیستم سروتونرژیک مغز، به ویژه گیرنده‌های سروتونین 2A اثر می‌گذارد. مسکالین علاوه بر تعامل با گیرنده‌های سروتونین، سیستم دوپامینرژیک مغز را نیز فعال می‌کند و به گیرنده‌های دوپامین هم متصل می‌شود.
استفاده درمانی
از آنجایی که پیوتی حاوی مسکالین است، مانند سن پدرو دارای ویژگی‌های همپاتوژن قوی است. با این حال، به دلیل مسائل حفاظت زیستی و مصرف معقول این ماده در حال انقراض، در حال حاضر استفاده از گیاه در زمینه درمانی توصیه نمی‌شود. سن پدرو و MDMA جایگزین‌های درمانی خوبی برای پیوتی هستند.