سیلوسایبین و افسردگی
سیلوسایبین، ترکیب روان‌نمای موجود در قارچ‌های جادویی، به “باز کردن” مغز افراد افسرده و افزایش ارتباطات مغزی، حتی مدت‌ها پس از مصرف، کمک می‌کند؛ به طوری که نواحی مغزی قادر به ارتباط آزادانه‌تر با یکدیگر می‌شوند. این یافته‌ها، تحلیل جدید اسکن‌های مغزی حدود 60 نفر تحت درمان افسردگی است که توسط مرکز تحقیقات روان‌نمای دانشگاه امپریال لندن انجام شده است. تیم این مطالعه بر این باور است که شاید بتواند نحوه اثر درمانی سیلوسایبین بر مغز را مشخص کند.
همچنین سیلوسایبین یکی از چند روان‌نمایی است که به عنوان درمان بالقوه برای اختلالات روان‌پزشکی مورد بررسی قرار گرفته است. چندین مطالعه شکل سنتزشده این دارو را برای درمان بیماران مبتلا به افسردگی و اضطراب آزمایش کرده‌اند که نتایج امیدوارکننده‌ای داشته است.
اثر سیلوسایبین بر مغز
نتایج جدید، که از ترکیب دو مطالعه بدست آمده است، نشان می‌دهد افرادی که به درمان سیلوسایبین پاسخ دادند، نه تنها حین درمان بلکه تا 3 هفته پس از آن افزایش ارتباطات مغزی داشته‌اند. این اثر “باز کردن” با بهبود خودگزارشی علائم افسردگی همراه بوده است. با این حال، تغییرات مشابهی در ارتباطات مغزی در افراد تحت درمان با داروی ضدافسردگی معمول (سیتالوپرام، از رده داروهای SSRI) دیده نشده است که نشان می‌دهد روان‌نما به شیوه‌ای متفاوت (بهبود ارتباطات مغزی) در درمان افسردگی عمل می‌کند.
به گفته تیم تحقیق، این یافته‌ها که امروز در مجله Nature Medicine منتشر شده‌اند، پیشرفت امیدوار کننده‌ای برای درمان سیلوسایبین است، زیرا اثرات آن در دو مطالعه تکرار شده است. آنها توضیح می‌دهند که الگوهای فعالیت مغزی در افسردگی می‌تواند محدود و صلب شود و سیلوسایبین احتمالا می‌تواند به مغز کمک کند از این چرخه خارج گردد. به شیوه‌ای که درمان‌های معمول افسردگی قادر به انجام آن نیستند.
نویسنده ارشد این مقاله، پروفسور رابین کارهارت-هریس، رئیس سابق مرکز تحقیقات روان‌نمای دانشگاه امپریال لندن که اکنون در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو مشغول به کار است، می‌گوید: “اثر دیده‌شده با سیلوسایبین در دو مطالعه یکسان و مرتبط با بهبود افراد است، که این اثر در داروی ضدافسردگی معمولی دیده نشده است. در مطالعات قبلی ما اثر مشابهی را در مغز هنگامی که افراد تحت تاثیر روان‌نما بودند، دیده بودیم، اما اینجا ما هفته‌ها پس از درمان افسردگی این اثر را همچنان مشاهده می‌کنیم که نشان از ادامه‌دار بودن اثر دارو است.”
یافته‌های اولیه دو مطالعه انجام‌شده در دانشگاه امپریال کاهش در میزان افسردگی را نشان دادند، اما مکانیسم زیربنایی که این درمان اثرات خود را اعمال می‌کند نامشخص بوده است.
نتایج عملی آزمایش
در جدیدترین مطالعه، تیمی به رهبری مرکز تحقیقات روان‌نمای دانشگاه امپریال، اسکن‌های fMRI شرکت‌کنندگان این دو آزمایش را که شامل حدود 60 شرکت‌کننده بود تحلیل کردند: یک آزمایش بر روی افسردگی مقاوم به درمان – که در آن همه شرکت‌کنندگان سیلوسایبین دریافت کردند؛ و یک آزمایش تصادفی کنترل‌شده بر روی افسردگی عمومی‌تر که سیلوسایبین را با مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRI) سیتالوپرام مقایسه می‌کرد.
همه شرکت‌کنندگان همچنین درمان‌های گفتاری با متخصصین روان‌درمانگر دریافت کردند و اسکن مغزی از ایشان، قبل و پس از یک روز یا سه هفته بعد از دریافت درمان سیلوسایبین گرفته شد. هر دو آزمایش بر اساس بهبود نمرات شرکت‌کنندگان در پرسش‌نامه‌های بالینی، بهبود ارتباطات مغزی با درمان سیلوسایبین را نشان دادند و تحلیل اسکن‌های مغزی تغییر در ارتباط یا اتصال بین نواحی مغزی را نشان داد.
به طور خاص، آنها افزایش ارتباط بین نواحی مغزی که در بیماران افسرده کمتر هستند را مشاهده کرده و همبستگی بین این اثر و بهبود علائم در هر دو آزمایش را پیدا کردند. در حالی که قدرت و مدت اثر در بین شرکت‌کنندگان متفاوت بود، بیشترین تغییرات در کسانی بود که بهبود علائم را گزارش می‌کردند. محققان افزودند، در حالی که داده‌های شرکت‌کنندگان هنوز در حال تحلیل است، تغییرات اولیه در فعالیت مغزی یک روز پس از درمان پیش‌بینی‌‌کننده خوبی خواهد بود که آیا فرد در شش ماه بعد از آزمایش نیز روبه بهبود است یا خیر.
پروفسور کارهارت-هریس افزود: “هنوز نمی‌دانیم تغییرات دیده شده در فعالیت مغزی با درمان سیلوسایبین چقدر طول می‌کشد و باید تحقیق بیشتری در این زمینه انجام دهیم. می‌دانیم برخی افراد دوباره عود می‌کنند و ممکن است پس از مدتی مغز آنها به الگوهای صلب فعالیت دیده‌شده در افسردگی برگردد.”
خوددرمانی نکنید
در آخر، نویسندگان هشدار می‌دهند که اگرچه این یافته‌ها امیدوار کننده است، آزمایش‌های مذکور ارزیابی سیلوسایبین برای درمان افسردگی تحت شرایط کنترل‌شده بالینی، با استفاده از دوز تنظیم‌شده در آزمایشگاه و با حمایت روان‌شناختی گسترده قبل، حین و بعد از مصرف توسط متخصصان بهداشت روان انجام شده است.
به این ترتیب، بیماران مبتلا به افسردگی نباید تلاش کنند خودشان سیلوسایبین مصرف کنند، زیرا مصرف قارچ‌های جادویی یا سیلوسایبین بدون این احتیاطات دقیق ممکن است نتیجه مثبتی نداشته باشد.
همچنین پروفسور دیوید نات، رئیس مرکز تحقیقات روان‌نمای دانشگاه امپریال گفت: “این یافته‌ها مهم هستند زیرا برای اولین بار می‌بینیم سیلوسایبین به شیوه‌ای متفاوت از داروهای ضدافسردگی معمولی عمل کرده و مغز را انعطاف‌پذیرتر و روان‌تر می‌کند که موجب گردیده شخص کمتر در الگوهای منفی فکری مرتبط با افسردگی گیر کند. این پیش‌بینی‌های اولیه ما را تایید می‌کند و نشان می‌دهد سیلوسایبین می‌تواند رویکرد جایگزین مناسبی برای درمان‌های افسردگی باشد.”
پروفسور کارهارت-هریس گفت: “یکی از دلایل هیجان‌انگیز یافته‌های ما این است که ما سازوکار اصلی‌ای را کشف کرده‌ایم که از طریق آن درمان روان‌نما نه تنها برای افسردگی – بلکه سایر بیماری‌های روانی مانند آنورکسی یا اعتیاد نیز موثر خواهد بود. اکنون باید بررسی کنیم که آیا این مورد صادق است یا خیر، و اگر چنین است، پس چیز مهمی یافته‌ایم.”