DMT چیست؟
دی ام تی (DMT) یا N, N-dimethyltryptamine یک ماده شیمیایی است که به طور طبیعی در بسیاری از گیاهان و حیوانات وجود دارد و همچنین می‌توان آن را به صورت مصنوعی در آزمایشگاه ساخت. DMT همچنین معروف به “مولکول روح” است. برخی از مطالعات نشان می‌دهد که دی ام تی به طور طبیعی در بدن انسان در دوران بارداری، زایمان و هنگام مرگ ترشح می شود، اگر چه تحقیقات در این زمینه ادامه دارد و این موضوع هنوز به اثبات نرسیده است.
تجربه DMT چگونه است؟
DMT یکی از مواد فعال در آیوواسکا است، اما می‌تواند به تنهایی و به عنوان یک ماده مصنوعی نیز مصرف شود. DMT مصنوعی را می‌توان تزریق یا استنشاق کرد. سفر دی ام تی تقریبا بلافاصله پس از مصرف، معمولا در عرض 5 دقیقه یا کمتر شروع می‌شود. این ماده یکی از کوتاه‌ترین تجربه‌های روان‌نما را ارائه می‌دهد که به طور متوسط بین 30 تا 45 دقیقه طول می‌کشد. با این حال، در حالی که ممکن است این تجربه در مقایسه با سایر مواد کوتاه باشد، شدت تجربه دی ام تی بسیار زیاد است. بسیاری از مصرف‌کنندگان درگیری کامل روانی و از دست دادن کامل هوشیاری “عادی” را در طول تجربه خود توصیف می‌کنند.
تاریخچه DMT
اگرچه DMT به طور گسترده در قلمرو گیاهان و حیوانات یافت می‌شود، اما اولین بار در سال 1931 توسط شیمی‌دان انگلیسی به نام ریچارد مانسک (Richard Manske) جداسازی و سنتز شد. دی ام تی مصنوعی در دهه 1960 محبوب شد. این ماده در سال 1971 تحت قانون مواد کنترل‌شده قرار گرفت. با این حال، اخیرا به پژوهشگران در بریتانیا اجازه مطالعه پتانسیل درمانی دی ام تی داده شده است.
ایمنی DMT
اگر DMT با احتیاط مصرف شود، نسبتا ایمن است، اما خطراتی هم در کمین است.
ایمنی فیزیکی
احتمال مصرف زیاد یا اوردوز کردن با DMT بسیار کم است. مطالعات انجام‌شده روی موش‌های آزمایشگاهی نشان می‌دهند که دوز کشنده حدود 20 برابر مقداری است که معمولا در دوز استاندارد مصرف می‌شود. با این حال، مانند آیوواسکا، خطر واکنش‌های منفی به دلیل تداخل با سایر داروها از جمله داروهای ضد افسردگی SSRI وجود دارد. این احتمال وجود دارد که هنگام مصرف DMT سندرم سروتونین را تجربه کنید.
تجربه DMT می‌تواند بسیار شدید باشد و ممکن است منجر به از دست دادن کامل هوشیاری (بیهوشی)، اختلال شدید حرکتی، بی اختیاری ادرار، تغییرات شدید فشار خون، تپش قلب یا حمله قلبی و غش شود. سایر نگرانی‌های ایمنی مربوط به تحریف زمان، مکان و ایگو است که در طول سفر دی ام تی رخ می‌دهد. به این دلیل، بودن در یک محیط امن و داشتن راهنمای قابل اعتماد، به خصوص در دوزهای بالاتر، کاملا ضروری است.
ایمنی روان‌شناختی
هیچ مدرکی مبنی بر اینکه روان‌نماها، از جمله دی ام تی ، باعث ایجاد روان‌پریشی در افراد سالم می‌شوند در دست نیست. در عین حال، روان‌نماها می‌توانند باعث بروز روان‌پریشی نهفته در برخی افراد آسیب‌پذیر شوند. افرادی که سابقه روان‌پریشی یا بیماری‌های روانی جدی از جمله اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی دارند، باید مراقب مصرف هر نوع روان‌نما از جمله DMT باشند. توصیه می‌شود که با دوز بسیار کم شروع کنید و واکنش فرد را قبل از مصرف دوزهای بالاتر ارزیابی کنید.
بخوانید: تداخلات دارویی با روان‌نماها
علم DMT
فارماکولوژی
DMT یا N, N-dimethyltryptamine به طور طبیعی در بیشتر گونه‌های گیاهی و حیوانی یافت می‌شود. یک مطالعه تازه نشان داده است که DMT در چندین ناحیه مغز در موش‌های آزمایشگاهی از جمله غده صنوبری، قشر مغز و شبکه مشیمیه ساخته می‌شود. در همان مطالعه نشان داده شد که دی ام تی به خصوص زمانی که ایست قلبی به موش‌های آزمایشگاهی القا شود، به مقدار زیادی آزاد می‌شد، یافته‌ای که ارتباط بین دی ام تی و مرگ و همچنین تجربیات نزدیک به مرگ را تقویت می‌کند.
دی ام تی مانند LSD و سیلوسایبین، یک روان‌نمای سروتونرژیک است. مواد سروتونرژیک، از نظر ساختار، شبیه سروتونین (5-hydroxytryptamine, 5-HT)، به عنوان یک انتقال دهنده عصبی، هستند. شباهت نزدیک بین DMT و سروتونین به این معنی است که با گیرند‌ه‌های سروتونین مغز در تعامل است و باعث تغییراتی در عملکرد مغز از نظر ادراک، شناخت و عواطف می‌شود. DMT تنها ماده روان‌نمای شناخته‌شده‌ای است که به صورت درون‌زا در حیوانات تولید می‌شود.
استفاده درمانی
دی ام تی علاوه بر اثرات روان‌نمای قوی، از جمله تصاویر زنده و شدید و واقعی، اثرات ضد افسردگی، ضد هیپوکسیک قوی هم دارد و منجر به افزایش نروپلاسیتیسته نیز می‌شود.